در خبرها آمده بود که واکسنی برای ایدز تست شده که قابلیت اعتماد آن در حد سی درصد است. سوال این است که آیا این واکسن باعث کاهش نرخ ابتلا به اچ آی وی در سطح کل جامعه می‌شود؟ برای کسانی که روی مساله توسعه آفریقا کار می‌کنند ایدز یکی از مهم‌ترین عوامل بقای فقر در خیلی از کشورهای آفریقایی است و لذا از زاویه سیاست‌گذاری سوالی که مطرح کردم سوال بسیار مهمی است. جواب اولیه ممکن است این باشد که بلی نرخ بی‌ماری کم می‌شود چون احتمال انتقال در هر بار تماس کاهش پیدا کرده است. نکته‌ای که این نگاه در نظر نمی‌گیرد تاثیر واکسن روی تقاضا برای رابطه است.

فرض کنید فرد هزینه و فایده‌ای از یک رابطه را در ذهن دارد و بر اساس هزینه انتظاری (خطر ابتلا به ایدز) چگالی روابطش را تنظیم می‌کند. حالا ناگهان به علت شوک فناوری (معرفی واکسن) هزینه انتظاری (Expected Cost) ناشی از هر بار تماس پایین می‌رود. پایین رفتن هزینه‌ها باعث می‌شود تا مساله بهینه‌سازی هزینه و فایده دوباره حل شود و تقاضا برای رابطه بالا برود. نرخ انتشار و ابتلا در جامعه (با ثابت گرفتن نرخ ابتلای اولیه) تابع تعداد تماس بین عامل‌ها در جامعه و ریسک انتقال در هر تماس است. این که نرخ انتشار بعد از واکسن بالا می‌رود یا پایین روشن نیست چون یکی از پارامترها (ریسک ابتلا در هر تماس) پایین رفته ولی پارامتر دیگر (تعداد تماس در واحد زمان) بالا می‌رود و حاصل‌ضرب می‌تواند بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از وضعیت قبلی باشد.

به نظرم همین چارچوب را می‌توان برای سوالاتی مشابه مثل این که آیا گیاه‌خوار بودن نرخ ابتلا به بیماری قلبی را زیاد یا کم می‌کند هم به کار برد.