• احترام به امنیت و هویت افراد در فضای مجازی

    متوجه شدم سایت مردمک بدون هماهنگی، متن دست‌کاری شده یکی از پست‌های این‌جا را منتشر کرده‌ است. بنا را بر این می‌گذاریم که نیت خیر داشته‌اند و با نظر لطفی که به مطلب داشته‌اند سعی کرده‌اند آن‌را در مقیاس وسیع‌تری منتشر کنند. با این همه من از همه عزیزان روزنامه‌نگار درخواست می‌کنم بدون هماهنگی با خودم به طور جدی از این کار خودداری کنند. نمی‌خواهم غر الکی بزنم یا به قول معروف کلاس بی‌خودی بگذارم. این درخواست دو دلیل جدی دارد:‌ اول این‌که من در مورد حضور رسانه‌ای‌ام – خصوصن در خارج از ایران – بسیار حساسم و دقت می‌کنم و شکل بازنشر مطالب – خصوصن با عکس و تفصیل مردمک – می‌تواند این موضوع را القاء ‌کند که گویا نویسنده هم‌کار آن رسانه است یا به درخواست آنان این مطلب را نوشته است که این طور نبوده است. البته حساسیتم روی رسانه‌های داخل ایران خیلی کم‌تر است و اگر قبل از بازنشر هماهنگی مختصری با خودم بکنند مشکلی ندارم. دوم این‌که، این‌جا فضای وبلاگی است با زبان بسیار خودمانی و محتوای گاه خیلی دم دستی یا مختصر. من اگر بخواهم مطلبی برای مخاطب عام یک رسانه رسمی بنویسم زبان و شیوه استدلال متفاوتی را انتخاب می‌کنم و لذا تمایل ندارم نوشته‌های این‌جا خارج از کانتکست بازنشر شوند. قاعدتن افراد حق دارند که برای خودشان در محیط‌های مختلف هویت حرفه‌ای تعریف کنند. این بازنشر کردن‌ها و انتقال زبان یا موضوع نوشتاری یک محیط به محیط دیگر عملن این هویت‌های انتخاب‌شده را مخدوش می‌کند.

    کار بسیار عجیب‌تر – و مطلقن غیر قابل فهمی – که سایت مردمک کرده است دست‌کاری نادرست مطلب بدون هماهنگی با خود من بوده. مثلن در کل مطلب بازنشر شده عبارت “مقاله” تبدیل به “یادداشت” شده است. خب هر کسی می‌فهمد که معنی مقاله (Paper) با یادداشت (Note) بسیار فرق دارد و منظور نویسنده هم دقیقن عبارت مقاله بوده و نه یادداشت. اگر بازنشر بدون اجازه را بشود تا حدی درک کرد (و نه لزومن مشروعیت داد)، ویرایش بدون اجازه مطلب یک نفر را هیچ رقم نمی‌شود توجیه کرد. این توهین به نویسنده است که گویا خودش نمی‌دانسته چه کلمه‌ای درست است و ویراستار یا هم‌کار یک سایت باید این تشخیص را بدهد. در واقع سایت با این کار مطلبی را به من نسبت داده است که لزومن کار خودم نبوده است.

    رعایت امنیت و هویت افراد در فضای مجازی ریزه‌کاری و جای بحث زیاد دارد. مثال می‌زنم: چند وقت دوستی را دیدم که از وجود یک عکس/کاریکاتور خاص روی فیس بوک من تعجب کرده‌ بود. خودم هم به همان اندازه تعجب کردم چون اساسن چنین چیزی را قرار نداده بودم و اصولن این موضوع با رفتار من سازگار نیست. ماجرا را پی‌گیری کردم و دیدم یک نفر عکس را گذاشته و عده زیادی را در آن تگ کرده است. فیس بوک هم در نگاه اول قضیه را طوری نشان می‌دهد که انگار عکس توسط فرد تگ شده ارسال شده است. خلاصه تگ را حذف کردم و تنظیمات فیس بوکم را سفت‌تر کردم که دیگر این ماجرا اتفاق نیفتد. نمی‌توانم رفتار آن فرد را درک کنم که متوجه نیست که با این رفتار غیرمسوولانه‌اش ممکن است عده زیادی را به دردسر جدی بیندازد، بدون این‌که خودشان اصلن خبر داشته باشند یا لزومن هم عقیده آن فرد باشند.

    بازگشت
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفا با فونت انگلیسی به سوال زیر پاسخ بدهید: *

درباره خودم

حامد قدوسی٬ متولد بهمن ۱۳۵۶ هستم و با همسرم مريم موقتا در نزدیکی نیویورک زندگي مي‌كنم. در دانش‌گاه اقتصاد مالی درس می‌دهم. به سینما، فلسفه و دين‌پژوهي هم علاقه‌مندم.
پست الکترونیک: ghoddusi روی جی‌میل

جست و جو

اشتراک ایمیلی

ایمیل خود را برای دریافت آخرین مطالب وارد کنید.

بایگانی‌ها