من اگر جای دولت احمدی نژاد بودم و با احتمال تحریم مواجه بودم به جای بذل و بخشش دلار ها در بودجه سال آینده، بودجه ای انقباضی با حداقل مصارف ارزی می بستم تا از یک طرف ذخایر ارزی کشور را برای آینده نامطمئن حفظ کنم و از طرف دیگر دولت و مردم را به فراوانی مصنوعی عادت ندهم. ضمنا گسترش زیرساخت های گازسوز کردن خودروها خصوصا تاکسی ها را با جدیت دنبال می کردم تا اگر به تحریم بنزین برخوردیم کشور کم تر دچار مشکل شود. به جای بحث بر سر ثابت نگه داشتن یا افزایش قیمت خودرو هم، مجوز واردات خودروهای ارزان و کم مصرف را می دادم و می گذاشتم بازار خودش خودروساز داخلی را مجبور به کاهش قیمت کند. ضمنا دل به دریا می زدم و کارت هوش مند را هم زودتر عملی می کردم تا مردم کم کم مزه کم یابی بنزین را بچشند. خوب البته اگر این کارها را می کردم وعده هایی که این ور و آن ور به مردم خوش باور می دادم محقق نمی شد ولی بلاخره مملکت داری یعنی همین دیگه. یک کم سخته.