من معمولا رویه حراج قیمت دوم (یا حراج ویکری) را به عنوان یک مثال ساده ولی جالب برای توضیح مفاهیم طراحی مکانیسم به کار می برم. یکی از اهداف طراحی مکانیسم این است که عامل ها را تشویق کند که اطلاعات خصوصی خود را به درستی آشکار کنند. با توجه به این که در بازار از اجبار خبری نیست هنر مکانیسم این است که رویه بازی را جوری طراحی کند که آشکارسازی صادقانه اطلاعات خصوصی هر عامل جزو انتخاب های عقلانی او باشد. به عبارت دیگر قاعده بازی باید به گونه ای باشد که اگر عامل دروغ بگوید اول از همه خودش ضرر کند.

فرض کنید قصد داریم کالایی را به فروش برسانیم. ارزش این کالا برای فروشنده مشخص است. از طرف دیگر هر کدام از خریداران هم در ذهن خودش برای کالا ارزشی متصور است که لزوما با ارزش فروشنده یکی نیست و می تواند خیلی بالاتر از آن باشد. در واقع اگر مزایده به سرانجام برسد حداقل یک خریدار وجود داشته که ارزش کالا برایش بیش از ارزش کالا برای فروشنده بوده وگرنه این مبادله صورت نمی گرفت. مساله این است که در این بازی خریداران تمایل دارند تا ارزش حقیقی که کالا برایشان دارد را آشکار نکنند و تا حد امکان آن را پایین تر بیان کنند تا قیمت کم تری برای محصول بپردازند.

حالا به این روش پیش نهاد شده توسط ویکری در سال ۱۹۶۱ فکر کنید. حراج به شیوه معمول پاکت های دربسته انجام می شود و برنده کسی است که بالاترین قیمت را پیش نهاد کند. منتهی فرق این حراج با روش قیمت اول (روش معمول) این است که برنده لازم نیست قیمتی که خودش پیش نهاد کرده را بپردازد بل که قیمت نفر بعد از خود (نفر دوم) را می پردازد. می توان به سادگی نشان داد که استراتژی غالب در این بازی این است که هر کس دقیقا ارزشی که کالا برایش دارد را بیان کند. ویکری نشان می دهد که قیمت های پیش نهادشده در این روش – البته به غیر از نفر اول- دقیقا برابر قیمت های بازی حراج انگلیسی (چوب زدن به صورت عمومی و افزایش قیمت تا باقی ماندن آخرین نفر) است.

فرض کنید ارزش واقعی کالا برای شما برابر الف است و شما قصد دارید در این روش مقداری کم تر از الف را پیش نهاد بدهید. این استراتژی غیرعقلانی است چرا که با افزایش دادن قیمت پیش نهادی و نزدیک کردن آن به الف شما شانس خود را برای پیشی گرفتن از نفرات دیگر و اول شدن افزایش می دهید. در عین حال قیمتی که باید بپردازید ثابت است چون این قیمت از پیش نهاد نفر دوم می آید و چون تصمیمات خصوصی است افزایش قیمت شما تاثیری در قیمت او ندارد. پس برای شما عاقلانه این است که همین طور قیمت را افزایش دهید تا به الف برسید. از طرف دیگر عاقلانه نیست که از الف بالاتر بروید چرا که با بالاتر رفتن از الف فقط شانس خود را برای شکست دادن رقبایی افزایش می دهید که قیمتی بیش از الف پیش نهاد داده اند. در این حالت اگر برنده شوید باید قیمتی بیش از ارزش کالا بپردازید و لذا برنده شدن برایتان فقط ضرر خواهد داشت. به زبان تئوری بازی پیش نهاد قیمت معادل ارزش خصوصی کالا به طور مطلق بر تمامی استراتژی های دیگر غلبه دارد.

حراج قیمت دوم یک مثال خیلی ساده از مکانیسمی است که تضمین می کند هر عاملی در یک تصمیم کاملا عقلانی اطلاعات خصوصی درست به سیستم می دهد. اگر دوست دارید بیش تر بخوانید این مقاله خیلی خواندنی است. راجع به طراحی مکانیسم بیش تر خواهم نوشت. باز اگر می خواهید برای شروع چیزی بخوانید من این مرجع ساده را توصیه می کنم.