یک درس مهم از زندگی گرفتهام. هر وقت که به نصیحتهای عقل معاشاندیش متوسط خودم – و یا دیگران مجهز به این عقلانیت – گوش نکردهام و در تعیین مسیر زندگیام شوریدگی پیش گرفتهام بعدتر خیلی خوشحالتر بودهام. فکر کنم دیگر به این قاعده روزگار اعتماد دارم. هر وقت که تردید میکنم یاد همه آن موقعیتهای قبل میافتم که از دیوانگی پشیمان نشدهام و عمده پشیمانی که دارم از مَالاندیشیها بوده.
بازگشت
دیدگاهتان را بنویسید