من از این که به شعورم توهین شود یا منطق گزاره ها با هم جور درنیاید احساس ناراحتی می کنم. ببینید شما می توانید کمکی بکنید. اطلاعیه ها و مصاحبه ها و گزارش های رسمی از ماجرای فیلم بازی گر کذا می گوید :
۱) خانم داخل فیلم آن خانمی که مردم فکر می کنند نیست.
نتیجه گیری اول : فیلم به دو نفر دیگر تعلق دارد و طبعا خانم بازی گر تلویزیون، زن و مرد داخل فیلم خصوصی را نمی شناسد. عالی.
۲) مرد مربوط به فیلم در دوبی (یا جای دیگری) شناسایی و توسط اینترپول دست گیر شد.
نتیجه گیری دوم : هویت و اسم و رسم این مرد برای دستگاه مسوول در ایران مشخص بوده و در اختیار پلیس بین الملل گذاشته شده است.
به نظر شما اگر مورد اول صحیح باشد مورد دوم امکان پذیر است؟ آیا از روی قیافه یک نفر فرد غیرمشهور در یک فیلم شخصی می توان هویت او را شناسایی کرد؟ تا جایی که من می دانم این کار غیر ممکن است. هیچ بانک اطلاعاتی یا نرم افزاری نیست که تصویر یک فرد معمولی را بدهی و اسم طرف را به شما بدهد. ضمن این که در بین هفتاد میلیون نفر ایرانی صدها نفر می توان پیدا کرد که قیافه شان به شدت شبیه یک نفر داخل یک فیلم باشد.
من اگر بودم نسخه به تری از اطلاع رسانی را ترجیح می دادم : زن داخل فیلم هر که هست، باشد. قضیه شخصی است و به دیگران مربوط نیست. اما مرد داخل فیلم (که زن طبعا او را می شناسد) تصویر شخصی زن را بدون رضایت او منتشر کرده و باید مجازات شود. پایان توضیحات.
این توضیح با عقل و شعور من بیش تر جور در می آید و شجاعانه تر هم هست.
این نوع توضیح یک فایده اساسی هم دارد: در بازی بین زنان و متجاوزان به حقوق آن ها – که در کشور ما در حال گسترش است-، قدرت باج گیری از زنان به خاطر فیلم هایی که بدون رضایتشان منتشر می شود را کم می کند. اگر قرار باشد هر باری که چنین دیوانگی رخ می دهد زن به خاطر ماجرایی که تقصیری در آن ندارد هزینه بپردازد طرف های مقابل مشوق خواهند داشت که این کار را ادامه بدهند. ولی اگر یک بار سیر ماجرا در جامعه متفاوت شود، یعنی دستگاه قضایی و صدا و سیما و خانه سینما و بقیه بگویند مستقل از صحت و سقم ماجرا موضوع “زن” اصلا به ما مربوط نیست و موضوعی شخصی است و تاثیری روی کار او ندارد. پلیس و قوه قضاییه هم همتشان را سر تنبیه منتشر کننده فیلم متمرکز کنند آن وقت این رفتار انگیزه انجام موردهای مشابه برای افراد بعدی را کم می کنند. در وضعیت فعلی زن ماجرا صرف نظر از این که فیلم واقعی است یا نه باید کلی هزینه بپردازد که “بی گناهیش” (به قول خارجی ها بی گناهی داخل کوت آن کوت) را ثابت کند یا هزینه ها را کم کند. این فرآیند می تواند متوقف شود. حد نهایی آن این است که زن جرات کند به خبرنگاران فضول بگوید بله من بودم، به شما و بقیه ربطی دارد؟
بازگشت
دیدگاهتان را بنویسید