گفتم که هنوز تصمیم دارم برگردم. تنها لحظاتی که واقعا از این تصمیمم فاصله می گیرم زمانی است که دارم بین خانه و دفترم یا در کنار دانوب دوچرخه سواری می کنم. لحظاتی که واقعا می شود مجموعه ای از لذت و آرامش و ازادی را یک جا تجربه کرد. در چنین لحظاتی است که وسوسه می شوم از خودم بپرسم که آیا دیوانه هستم که چنین زندگی را رها کنم و برگردم؟ ادامه مطلب …
بازگشت
دیدگاهتان را بنویسید