دو شرکت بیمه در اتریش تصمیم گرفته اند تا به کسانی که اتومبیل های سازگار با محیط زیست دارند تخفیف بدهند. بیایید تلاش کنیم تا بفهمیم پشت این تصمیم چه می گذرد.
فرض اول) کسانی که محیط زیست را کم تر آلوده می کنند باید از طرف جامعه پاداش بگیرند. این حرف درست است ولی این وظیفه شرکت های تجاری بیمه نیست و کار دولت است. چون اتریش رییس جمهور مردمی ندارد که به شرکت های بیمه دستور بدهد که برای رضایت مردم تعرفه ها را کاهش بدهند این فرض رد می شود.
فرض دوم) معمولا اتومبیل های سازگار با محیط زیست کوچک تر بوده و قدرت پایین تری دارند و لذا شانس تصادف آن ها پایین تر است لذا تعرفه کم تر برای آن ها توجیه دارد. این فرض به لحاظ فنی درست است ولی اثر اسب بخار ماشین روی احتمال تصادف به صورت صریح در حق بیمه محاسبه شده است (فکر می کنم در ایران این طور نیست ولی در اتریش حق بیمه خودرو متناسب با اسب بخار موتور خودرو است) و نیازی به درنظر گرفتن این فاکتور نیست.
فرض سوم) کسانی که اتومبیل سازگار با محیط زیست می خرند افراد اخلاقی تر و مسوولیت پذیرتری هستند و لذا احتمال این که موقع رانندگی هم اصولی تر رانندگی کنند بیش تر است. لذا ریسک کم تری دارند و لذا توجیه دارد که حق بیمه شان پایین آورده شود. در واقع در این جا از علامت خرید خودرو محیط زیستی به عنوان علامتی برای تخمین نوع راننده استفاده می کنیم (به پست سازگاری مشوق ها مراجعه کنید). من طرف دار این فرض هستم و به نظرم معقول می رسد.
فرض چهارم) اگر اتومبیل های محیط زیستی گران تر باشند افراد ثروت مندتر آن را می خرند و چون افراد ثروت مندتر به طور متوسط سن بالاتری دارند محتاط تر رانندگی می کنند و ریسک کم تری دارند. این فرض هم معقول به نظر می رسد ولی قدرت آن کم تر از فرض سوم است.
فرض پنجم) کسانی که برای خرید اتومبیل محیط زیستی پول می دهند به نسبت افراد انعطاف پذیرتر بوده و بیش تر پذیرای نوآوری هستند. شرکت های بیمه با دسته بندی این افراد می تواند از آن ها به عنوان یک بخش خاص بازار برای بازاریابی محصولات نوآورانه بیمه استفاده کند.
فرض ششم) شرکت های تولیدکننده خودرو سازگار با محیط زیست به شرکت های بیمه پول داده اند تا از این طریق بازار خودروهای خود را تقویت کنند.
من در مجموع بیش تر طرف دار فرض سوم هستم. شما چه فکر می کنید؟
بازگشت
دیدگاهتان را بنویسید