برای من کار در یک تینکتنک خوب و مستقل جذابترین کار دنیا است. چرا که هم لذت کار تحقیقاتی آکادمیک را دارد و هم به دنیای واقع نزدیکتر است و با مسایل واقعی سر و کله میزند. از آنطرف مشکل برخی تینکتنکها (خصوصن در آمریکا) این است که به یک جناح سیاسی وابسته هستند و لذا باید نظرات آنها را پشتیبانی کنند. در ایران هم از نزدیک ده سال پیش چند موسسه که شکل پایگاه تفکر داشتند راه افتادند که من نمیدانم الان چه وضعیتی دارند. باید از وحید پرسید که خود به تنهایی یک تینکتنک است. امیدوارم بعدن فرصتی بشود و راجع به دلایل موفقیت یا محدودیتهای پایگاههای تفکر ایرانی صحبت کنیم.
علیالحساب چند تا از تینکتنکهای خارجی که میشناسم و گاهی کارهایشان را دنبال میکنم را معرفی میکنم. امیدوارم بقیه هم اگر موسسات جالبی میشناسند بگویند که فهرست کاملتر شود. البته محض رضای خدا موسساتی از جنس AEI معرفی نکنید.
۱) Resources for the Future: یکی از معروفترین موسسات محیطزیستی در دنیا. واقع در واشنگتن
۲) World Resource Institute: باز هم محیطزیستی ولی جنبههای سرمایهگذاری در مسایل محیطزیستی در آن پررنگتر است
۳) BRUEGEL: یکی از معروفترین موسسات اروپایی. مستقر در بروکسل و عمدتن متمرکز بر مسایل اروپایی
۴) Baker Institute:کارهایشان در مورد سیاست منطقهای انرژی خصوصن در رابطه با روسیه جالب است
اینجا میتوانید فهرستی از پایگاههای تفکر اروپایی را پیدا کنید.
من شخصن دو مانع اصلی برای کار در خیلی از این نوع موسسات دارم: اول اینکه یک زبان دوم اروپایی جهانگستر (مثلن فرانسه یا اسپانیایی) یا یک زبان جذاب برای این موسسات (مثلن چینی) نمیدانم و دوم اینکه در دانشگاههایی درس نخواندهام که با این موسسات متصل باشند و برای آنها شناخته شده باشند. اگر میخواهید خارج از ایران در این فضا کار کنید به این دو موضوع به طور جدی فکر کنید.
بازگشت
دیدگاهتان را بنویسید