• کمیت یا کیفیت در کار آکادمیک

    دانیل همرمش و گران فان در این مقاله به طرح این سوال می‌پردازند که چه فاکتورهایی روی اعتبار آکادمیک فرد در رشته اقتصاد تاثیر دارد. سه عاملی مهمی که می‌تواند روی اعتبار فرد اثر بگذارند عبارتند از تعداد کل مقاله‌ها، میزان ارجاعات به کل کارهای او و میزان ارجاع به مهم‌ترین کار او.

    جواب این سوال برای تدوین استراتژی بهینه برای دانش‌گاهیان جوان (دانش‌جویان دکترا، پسا دکترا و اساتید در مسیر رسمی شدن) بسیار کلیدی است. ساده‌ترین سوالی که برای هر کسی مطرح است این است که آیا اثر دو کار متوسط به اندازه یک کار خوب است یا نه؟ به عبارت دیگر آیا “تعداد” می‌تواند جبران‌کننده ضعف “کیفیت” باشد؟

    مقاله معیارهای مختلفی مثل عضویت در انجمن اقتصادسنجی و نوبل اقتصاد و مدال کلارک را به عنوان شاخص‌هایی از برداشت جامعه حرفه‌ای از کار فرد در نظر می‌گیرد. هم‌چنین فرض می‌کند که دانش‌کده‌ها نگران اعتبار حرفه‌ای خود هستند و هر کسی را به جمع خود اضافه نمی‌کنند. بنا بر این اعتبار دانش‌کده می‌تواند به عنوان حد پایین اعتبار فرد در نظر گرفته شود. در قسمت بعدی هم میزان جا به جایی و حقوق فرد هم به عنوان یک معیار اعتبار بررسی می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که:

    ۱) جنسیت و حرف اول اسم (چون اسم فرد در اول لیست می‌آید) و تخصص اقتصادسنجی و سن تاثیر معنی‌داری روی اعتبار ندارد.

    ۲) کیفیت کل مقاله‌های فرد تاثیر مثبت معنی‌دار دارد. با کنترل کیفیت متوسط کارها، تمرکز کیفیت در یک کار خاص (یعنی نوشتن یک مقاله با ارجاع خیلی زیاد) تاثیر معنی‌داری ندارد.

    ۳) تعداد مقالات اثر منفی کوچکی روی اعتبار فرد دارد. این به این معنی است که کمیت کارها نه تنها جبران‌کننده تاثیر کیفیت نیست بل‌که می‌تواند مخرب هم باشد.

    ۴) تعداد مقالات اثر مثبتی روی جا به جایی فرد از یک دانش‌کده پایین‌تر به بالاتر دارد.

    ۵) کیفیت و کمیت کارها هر دو اثر “مثبت” روی حقوق فرد دارد. یک فرضیه این است که چون افرایش حقوق توسط نهادهایی کم‌تر تخصصی(مثلن کمیته‌های اداری) تعیین می‌شود کمیت مقالات می‌تواند روی این نهادها تاثیر مثبت برجای بگذارد.

    ۶) نقل و انتقال از یک دانش‌گاه پایین‌تر به بالاتر برای کسانی که از دنیای غیرانگلیسی‌زبان فارغ‌التحصیل شده‌اند بیش‌تر است. دلیلی که ذکر شده معقول به نظر می‌رسد. فارغ‌التحصیلان دانش‌گاه‌های خارج از آمریکا باید ابتدا وارد جامعه آمریکایی شوند و قابلیت‌های خود را نشان دهند و بعد در نردبان بالا بروند. این کاری است که این سال‌ها برای بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانش‌گاه‌های اروپایی در قالب پست داک و ویزیت و استادیار مهمان و غیره معمول شده است.

    از دکتر هادی صالحی اصفهانی برای طرح ایده اولیه این بحث و بعدن معرفی مقاله بسیار تشکر می‌کنم.

    بازگشت
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفا با فونت انگلیسی به سوال زیر پاسخ بدهید: *

درباره خودم

حامد قدوسی٬ متولد بهمن ۱۳۵۶ هستم و با همسرم مريم موقتا در نزدیکی نیویورک زندگي مي‌كنم. در دانش‌گاه اقتصاد مالی درس می‌دهم. به سینما، فلسفه و دين‌پژوهي هم علاقه‌مندم.
پست الکترونیک: ghoddusi روی جی‌میل

جست و جو

اشتراک ایمیلی

ایمیل خود را برای دریافت آخرین مطالب وارد کنید.

بایگانی‌ها