خانه صنعت و معدن به مناسبت روز صنعت و معدن بیانیه ای صادر کرده است. می دانیم که برای تحلیل رفتار چنین نهادهایی عینک رانت جویی (Rent Seeking) را باید به چشم بزنیم. شیوه آشنا هم معمولا تمسک جستن به مفاهیمی مثل تولید ملی و صنعت داخلی و کار و تلاش برای افزایش رانت تخصیصی به اعضای نهاد است. بخش هایی از این بیانیه عبارتند از:

۱) حال که پس از سال‌ها پافشاری و پیگیری مداوم ما تولیدکنندگان، مجلس عزیز و دولت گرامی‌ مصمم به کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی و سامان بخشی به بروکراسی اداری بانک‌ها شده‌اند، امیدواریم تمهیدات لازم جهت پیاده‌سازی و اجرای موفق آن و برخورد با سودجویانی که در برابر آن مقاومت می‌کنند، اندیشیده و اعمال شود تا این حرکت پسندیده به سرانجام شایسته و در خور برسد.

از واقعی بودن نرخ بهره کسی سود نمی کند جز سپرده گذاران کوچک و شرکت های موفقی که قادرند در نرخ بهره واقعی هم سودزا باشند و از پایین آوردن مصنوعی آن کسی سود نمی کند جز وام گیرندگانی که باید بهره ای پایین تر از قیمت بپردازند تا سرپا بمانند. حالا سودجو کیست؟

۲) کاهش تعرفه کالاهای واسطه‌ای تولید نهایی و ماشین‌آلات و تجهیزات تولیدی و افزایش تعرفه کالاهای مصرفی و لوکس

تعرفه کالاهای مصرفی و لوکس را از جیب مصرف کننده ایرانی بالا ببریم تا دوستان تولید کننده با خیال راحت و در فقدان فضای رقابتی از مازاد سودهای انحصاری برخوردار شوند. ضمنا فراموش نکنیم که تعرفه کالاهای واسطه ای و ماشین آلات را هم کم کنیم که سودآوری هر چه بیشتر دوستان تضمین شود.

۳) مبارزه جدی و مستمر با قاچاق کالا و ارز

قاچاق ارز در شرایط فعلی معنی دارد؟

دکتر طبیبیان زمانی گفته بود که صنعت ما بیست و پنج سال است (شاید هم چهل سال است) که آموخته از دولت رانت بگیرد و آخر سر هم یک روز نمی تواند بدون حمایت دولتی روی پای خود بایستد البته دوستانی که رشد صنعت را در سخت افزارها و فن اوری های نوین و تولیدات فیزیکی و نه منطق رشد درون زای اقتصادی می بینند معمولا با چنین جمله هایی به شدت مخالف هستند.

من اگر جای دوستان صنعت گر بودم و به منافع درازمدت خودم فکر می کردم از دولت چیزهایی از این جنس می خواستم:

۱) حمایت از سرمایه گذاری خارجی و ارتباط بین صنایع داخلی و خارجی
۲) توسعه بازارهای مالی و حمایت از بانک های خصوصی
۳) سرمایه گذاری مشترک با بخش خصوصی برای توسعه مدیریت
۴) تصویب و عملیاتی کردن لایحه ضد انحصار
۵) تقویت و شفاف کردن استانداردها
۶) تفکیک نهادهای مسوول توسعه صنعتی و اداره بنگاه های بزرگ اقتصادی
۷) تقویت میز بخش خصوصی در نهادهای تصمیم گیری
۸) حمایت از ادغام شرکت های کوچک و تشکیل خوشه ها و شبکه های بزرگ صنعتی

دقت کنید که در نقش صنعت گر قرار نبود مقاله اقتصادی بنویسم و من هم دنبال رانت جویی و منافع خودم بودم و لذا انشاء می نوشتم ولی حداقل انشایی می نوشتم که در بلندمدت به نفع خودم هم باشد و این قدر آشکارا داد نزند که حقوق مصرف کننده را به نفع خودم مصادره می کنم.