سراج‌الدین کازرونی وزیر مسکن کابینه موسوی و هاشمی امروز درگذشت. خدا رحمتش کند. می‌شناختمش ولی به لحاظ فکری اصلا آبمون توی یک جوب نمی‌رفت. من جایی طرحی برای اقتصادی کردن ساختار تولید یک مجموعه بزرگ مسکن‌سازی داده بودم که او رییس هیات‌مدیره‌اش بود. حرفش این بود که اگر این طرح عملی شود او حاضر نیست توی این مجموعه عضو هیات مدیره باشد. طبق معمول هم بحث بین بازارگرا‌ها و دستوری‌ها به نتیجه‌ای نرسید و من هم بعدا نفهمیدم که بلاخره طرح من عملی شد یا موندن اون. با این وجود خیلی بهش احترام می‌گذاشتم. انسان محترم و سلیم‌النفسی بود که روی عقایدش ایستاده بود و مطابق اصولش زندگی می‌کرد.همین یه خاطره را بگم که وقتی قائم مقام پژوهشی وزیر مسکن بود بعد از یک جلسه مشترک دیدم به جای ماشین و راننده و این‌ حرف‌ها توی خیابون ایستاده منتظر تاکسی، اتفاقا هم مسیر بودیم و تا دفتر کارش رسوندمش. توی راه از ایده یک بنیاد برای تربیت مدیران آینده صحبت می‌کرد که من خوشم اومد. دیگه ازش خبر نداشتم که خبر فوتش را شنیدم. یک جوری هم یه دینی بهش دارم. ازم خواسته بود که روی این موضوع کار کنم که چه طور می‌شه یک شرکت بازارگرا درست کرد که برای طبقه محروم خونه بسازه. من البته فرصت نشد که این کار را بکنم. روحش شاد.

راستی به قول صالح شما تحویل نگرفتید ولی شرق گرفت.