محمد کردبچه از قدیم مسوول بودجهنویسی کشور یعنی یکی از معاونتهای دفتر اقتصاد کلان بود که در دوره احمدینژاد شد مسوول دفتر اقتصاد کلان سازمان مدیریت و برنامهریزی. امروز دیدم جملهای گفته که کمی برای من عجیب است. ببینید شما میفهمیدش:« اگر بودجه صرف اعتبارات عمرانی شود چون نهایتا منجر به ظرفیت تولید بیشتر میشود به همین دلیل اثر ضدتورمی دارد»
تا جایی که من میفهمم بودجه عمرانی دولت صرف ساختن راه روستایی و فرودگاه و سد و ورزشگاه و مدرسه ابتدایی و اینجور چیزها میشود که عمدتا یا کالای رایگان تولید میکنند و یا محصولاتشان شدیدا قیمتگذاری شده است. در حالیکه تورم ناشی از افزایش نقدینگی عمدتا به علت افزایش تقاضای کالای مصرفی مثل گوجهفرنگی و گوشت و تلویزیون و از اینجور چیزها رخ میدهد. هرچند سرمایهگذاری در پروژههای عمرانی نهایتا میتواند باعث تسریع در سرمایهگذاری و افزایش تولید این جور کالاها شود ولی این ماجرایی درازمدت است که ربطی به حرف آقای کردبچه که مضمون کوتاهمدت دارد ندارد. حالا یکی بگوید چه جوری افزایش تولید کالاهای ناشی از سرمایهگذاری عمرانی دولت باعث کنترل تورم میشود؟ تازه اگر از این اثر بگذریم که گسترش زیرساختهای عمومی ناشی از سرمایهگذاری عمرانی باعث کاهش هزینه اینجور خدمات شده و از طریق اثر درآمدی تقاضای مردم برای بقیه کالاها را زیاد میکند. یعنی مثلا وقتی ورزشگاه دولتی ساخته شود مردم کم تر پول بابت باشگاه خصوصی میدهند و در نتیجه پول بیشتری برای خرید گوجه فرنگی خواهند داشت. یعنی ماجرا یک جوری برعکس است و اتفاقا باعث تورم بیشتر میشود. بیچاره مردم که سال آینده با بودجه تهیه شده بر اساس این استدلالهای عجیب و غریب باید شاهد تورم بالایی باشند.
دیدگاهتان را بنویسید