آرش حسن نیای عزیز که خیلی خوش تیپ و باکلاس هست را من از صفحه اقتصاد سیاسی روزنامه شرق می شناسم. فکر کنم آرش بعدا شرق را ترک کرد و به تیم اقبال پیوست و الان هم اگر اشتباه نکنم دبیر اقتصادی اعتماد ملی است. امروز دیدم این کامنت را برای من گذاشته که چون در مورد یک مطلب قدیمی (در مورد مرحوم عظیمی) بود احتمالا به چشم خیلی ها نمی خورد لذا این جا می آورمش:
«این عادت ما ایرانیهاست ، برای بلندشدن ، تنها راهی که انتخاب میکنیم سوارشدن بر شانههای بزرگترهاست ، لابد در لیبرالیسم ادعایی آقایان این راه،زیاد هم اشکالی نداره چون دست نامرئی بازار هر مشکلی را حل میکند !در تعادل ریاضی مهندسان اقتصاد که در آن تنها اصل موجود۴=۲*۲ است و عوامل دیگر هیچ دخلی وهیچ جایی ندارند ، راه توصیهشدهای هم هست . حامد جان ! حالا بعد از کوبیدن زندهیاد عظیمی وقت آن رسیده که در پستی جدید از اساتید تعدیل یادی کنی و آنها را یگانه دهر بخوانی ، اخلاق و انصاف هم که در اصل اصیل مکانیسم بازار جایی ندارد.این عادت ما ایرانی هاست. »
کامنت آرش پر از نکته است. پر از نکته. یعنی هر جمله اش موضوع چند تا پست وبلاگی است که آرام آرام در موردشان می نویسم.
پ.ت۱) نوشته امروز روزبه در باب نهادگراها و مرحوم عظیمی در واقع جواب یکی از نکاتی است که آرش مطرح کرده است. البته روزبه – شاید به این دلیل که خیلی باسوادتر از من است- با زبانی نوشته که به نظر من کمی تند است.
بازگشت
دیدگاهتان را بنویسید