خاصیت آینگی اثر عین القضات را خوانده اید؟ اگر نخوانده اید توصیه می کنم بخوانید. تصحیحش بر عهده نجیب مایل هروی (محقق افغان مقیم ایران) بود که همیشه دوست داشتم در موردش بیش تر بدانم. امروز دیدم که بنیاد موقوفات دکتر افشار به او جایزه می دهد. گفت لینک خبرش را بگذارم.
فصلنامه گفتمان که محمد رضا تاجیک آن را منتشر می کرد همیشه در صفحه اولش قطعه ای ژرف و زیبا از این کتاب را داشت:
جوانمردا!
این شعرها را چون آینه دان!
آخر دانی که آینه را صورتی نیست در خود.
اما هر که نگه کند صورت خودتواند در آن دیدن.
همچنین می دان که شعر را در خود هیچ معنایی نیست!
اما هرکسی از او آن تواند دیدن که نقد روزگار و کمال کار اوست.
و اگر گویی:
شعر را معنی آن است که قایلش(گوینده)خواست و دیگران معنی دیگروضع می کنند از خود
این همچنان است که می گوید:
صورت آینه صورت صیقلی است که اول آن صورت نموده!
و این معنی را تحقیق و غموضی هست که اگردر شرح آن آویزم از مقصود باز مانم.
بازگشت
دیدگاهتان را بنویسید