آقای احمدی نژاد دستور داده که به تمام فرودگاههای کشور هفتهای سه پرواز برقرار بشود. داستان باز از آن ماجراهای خوشمزه است. بگذارید قصه طرفهای خودمان را بگویم. ارومیه فرودگاه خوبی داشت و پرواز هم به اندازه کافی موجود بود. بعد احتمالا به دلیل فشار نمایندگان محترم مجلس و مابقی قضایا دوستان آمدهاند و در جایی بین شهر خوی و سلماس (شهر پدری من) که با اتومبیل حداکثر یک ساعت از فرودگاه ارومیه فاصله دارد یک فرودگاه جدید ساختهاند. با این همه این فرودگاه پرواز زیادی ندارد که دلیلش خیلی ساده است. به دلیل وضعیت اقتصادی مردم منطقه و نوع شغلشان اصلا برایشان مطلوبیت ندارد که با هواپیما سفر کنند. شب سوار اتوبوس سیر و سفر میشوند و صبح اول وقت توی تهران هستند و یک پنجم بلیط هواپیما را هم میپردازند. ضمنا جمعیت منطقه هم آن قدر نیست. در نتیجه عده کمی متقاضی پرواز هستند و پروازها ضرر میدهد و در نتیجه تعدادش کم میشود تا ماجرا اقتصادی شود. این وسط فعلا هزینه سرمایه فرودگاه است که دارد هدر میرود. حالا رییس جمهور مهرورز آمده و دستور میدهد که هفتهای سه پرواز برقرار شود. اگر ماجرایی به اسم کمیابی منابع در دنیا وجود نداشت (و در نتیجه علم اقتصاد بلاموضوع میبود) دستور بدی نبود. ولی مشکل اینجا است که وقتی که قرار باشد به شهرهای کوچکی که مشتری پرواز کم است هفتهای سه پرواز برقرار شود لاجرم باید تعدادی از پروازهای مسیرهای دیگر کم شود. به این دلیل ساده که ظرفیت کل پروازی ناوگان با «ضریب ایمنی مشخص» عدد ثابتی است. معنی دستور ایشان این است که باید مثلا از پروازهای مشهد و شیراز و کرمان و تبریز که پر از مسافر است کاسته شود (یا جلو افزایش پروازها به این مناطق گرفته شود) تا بتوان هفتهای سه پرواز به جاهایی مثل سبزوار و یاسوج و ایلام که احتمالا...
ادامه مطلب ...