۱) کیفیت زندگی در هر شهری تابعی از مجموعه متغیرهایی مثل شانس کار پیدا کردن، متوسط دستمزد، هزینهها؛ چشمانداز طبیعی، زیرساختهای شهری، آب و هوا، فراوانی مسکن و زمین و الخ است. هر قدر کیفیت زندگی در یک شهر نسبت به شهرهای دیگر بالاتر باشد تمایل مردم مناطق دیگر برای مهاجرت به آن شهر بیشتر میشود. اجازه بدهید اسم این نوع شهرها را *شهر جذاب* بگذاریم. ۲) عقل سلیم میگوید که کیفیت زندگی در یک *شهرجذاب* در درازمدت نمیتواند به صورت پیوسته بالاتر از شهرهای دیگر باشد. چرا که جذاب بودن شهر باعث جلب مهاجر شده و این مهاجرت باعث میشود که جمعیت شهر از ظرفیتهای طبیعی و اقتصادی آن منطقه بالاتر برود. در نتیجه کیفیت زندگی آرام آرام افت میکند تا به سطحی معادل بقیه نقاط کشور برسد. البته مهاجرپذیری فقط اثرات منفی ندارد. برخی اثرات مثبت مثل تمرکز نخبگان فکری و اقتصادی باعث تقویت جذابیتهای شهر میشود ولی چون ظرفیتهای طبیعی مثل آب و هوا و زمین محدود است وقتی جمعیت از حدی بیشتر شد معمولا اثرات منفی بر اثرات مثبت غلبه میکند. ۳) مساله بالاتر بودن جذابیت یک شهر خاص هم در جهان سوم و هم در کشورهای توسعه یافته مطرح است. البته چون در کشورهای ثروتمندتر شهرهای کوچک هم از فرصتهای اقتصادی و امکانات زندگی خوبی برخوردارند نگرانیها در این کشورها بیشتر متوجه تخریب کیفیت زندگی در شهرهای کوچک است. یعنی اگر شهری پیدا شود که محیطی آرام و آب و هوای خوب و خانههای بزرگ و در عین حال اقتصاد پر رونقی داشته باشد – مثلا به دلیل سرمایهگذاری یک شرکت معروف- ساکنانش باید نگران باشند که این وضعیت دوام نخواهد داشت چرا که مهاجرین به زودی به آنجا سرازیر خواهند شد. طرف مقابلش را هم همه میدانیم. در کشورهای در حال توسعه به دلایل مختلف شهرهای بزرگ کیفیت زندگی بالاتر دارند و مهاجر پذیر...
ادامه مطلب ...