حدیث تشنه و سراب ۱) به نظر من شیرین عبادی در سمینار «اسلام در جهان پلورالیستیک» خیلی بد صحبت کرد. حرفهای او شاید برای مخاطبان ذوقزده داخل سالن جذاب بود ولی پراکنده، بیدقت و سرسری حرف زد. عبادی موضوع سخنرانیاش را پرسش از تناقض اسلام و دموکراسی و حقوق بشر انتخاب کرده بود و در مقام یک مدافع اسلام مرتبا سعی میکرد با آوردن مثالهایی از دنیای امروز و زمان صدر اسلام نشان دهد که چنین تناقضی وجود ندارد. ۲) عبادی مثلا اندونزی و مالزی را به عنوان کشورهای مسلمانی مثال میزد که نظام دموکراتیک در آنها برقرار است و مسلمانان و غیرمسلمانان در کنار هم در کمال صلح زندگی میکنند. در جای دیگری میگفت که در دینی که هزار و چهارصد سال پیش پیامبرش دست دخترش را میبوسید و ائمهاش فرزندان دختر پیامبر هستند و با زنان در مورد جنگ مشورت میشد امروزه حقوق زنان پایمال میشود. خانم عبادی توجه نمیکرد که بخشی از چیزهایی که از آنها به عنوان پایمال شدن حقوق زنان اسم میبرد در واقع از متن صریح دین برگرفته شدهاند. دقت ایشان در استدلالها طوری بود که سخنران بعدی هم جرات کرد و ترکیه هم را به لیست کشورهایی که هم اسلامی هستند و هم دموکراتیک افزود تا از این طریق قوت استدلال را بالاتر ببرد. ۳) شیرین عبادی البته در این نگاه ژورنالیستی به ماجرا تنها نبود. سخنرانان دیگر کشورهای اسلامی هم همگی داشتند سعی میکردند گذشته پر افتخار امپراطوری اسلامی را به رخ غربیان بکشند و اثبات کنند که اسلام با پیشرفت سرناسازگاری ندارد. سخنران ترکیهای آیههایی از قران در باب مشورت را بیرون میکشید تا دموکراتیک بودن اسلام را اثبات کند و سخنران سوریهای میگفت که مسلمانان ارزشهای غربی را پذیرفتهاند و مشکلی با آن ندارند. یکی دیگر هم این جمله به غایت بیمعنی منسوب به محمد عبده و سید جمال که...
ادامه مطلب ...