یک بازی هم‌زمان (Simultaneous) با دو بازی‌گر را در نظر بگیرید. فضای استراتژی برای هر بازی‌گر از دو عضو تشکیل شده است:{شجاعت، جبن}. در دنیای بیرون شجاعت معادل خالی نکردن صحنه و جبن معادل کنار رفتن است. مثال فانتزی‌اش هم دو راننده‌ هستند که از دو طرف به یک پل که فقط برای یک ماشین جا دارد نزدیک می‌شوند. هر راننده می‌تواند یکی از دو استراتژی {شجاعت، جبن} را انتخاب کند که معنی اولی گاز دادن برای ورود به پل و دومی به معنی ترمز کردن و اجازه دادن به ماشین مقابل برای عبور از پل است. متاسفانه در این‌جا نمی‌توانم از گرافیک استفاده کنم و ماتریس بازی را ترسیم کنم. در نتیجه مجبورم ترکیب‌های مختلف استراتژی را بنویسم. در مدل کردن یک بازی ترکیبات مختلف استراتژی‌های بازی‌گران مختلف خروجی (Outcome) که بازی به آن نقطه می‌رسد را مشخص می‌کند. خوش‌بختانه در یک بازی دو در دو (یعنی با دو بازی‌گر و با حرکت هم‌زمان) تعداد این ترکیبات چهارتا بیش‌تر نیست و می‌شود سریع آن‌را احصاء کرد. پس از مشخص کردن خروجی‌ها باید مطلوبیت هر بازی‌گر از هر خروجی را مشخص کنیم. طبیعی است که اگر هر دو بازی‌گر استراتژی شجاعت را انتخاب کنند با کله به هم می‌خورند و هر دو نابود می‌شوند. لذا این خروجی برای هر دو بسیار هزینه‌زا (مطلوبیت پایین) است. اگر یکی شجاعت و دیگری جبن را انتخاب کنند کسی که شجاعت را برگزیده مطلوبیت زیادی به دست می‌‌آورد و کسی که جبن را انتخاب کرده مطلوبیت کم‌تری ولی در هر صورت مطلوبیت این حالت از جنگ و برخورد دو طرف بیش‌تر است. نهایتن این‌که اگر هر دو جبن را انتخاب کنند هر دو حداقلی از مطلوبیت را به دست می‌آورند. این بازی دو نقطه تعادل دارد که عبارتند از {شجاعت، جبن} و {جبن، شجاعت}. ترکیبات {شجاعت، شجاعت} و {جبن، جبن} تعادل نیستند چون یک...ادامه مطلب ...

عجیب است. شاید هم نیست. الان یک ماه از آن روز شوم گذشته و من هر شب خواب آن‌چه اتفاق افتاد را می‌بینم. هیچ شبی نبوده که از این رویا/کابوس به دور باشم و هیچ لحظه‌ای نبوده که جایی راه بروم و به هر چیزی در این دنیا فکر کنم و ته ذهنم به این سوال فکر نکنم که چه می‌شود و چه باید کرد؟ تازه این من هستم که دور از آتشم و آن روزها آن‌جا نبودم و آن‌چه رفت را با چشم خودم ندیدم. می‌دانم که میلیون‌‌ها نفر بیش از من در این ماجرا فرو رفته‌اند و بیش از من رنج برده و می‌برند و فکر می‌کنند و رویا می‌بینند و شعر می‌گویند و سوال می‌کنند و سوال می‌کنند و دنبال جواب هستند. بر خلاف ماجراهای قبل این یکی هرگز برای ما کهنه نخواهد شد. از این به بعد من هر چیزی بنویسم شک نکنید که در زمان نوشتنش تمام فضای ذهنم پر بوده از این عناصر این وضعیت در کوتاه‌مدت افسرده‌ و در بلندمدت رهایی‌بخشی که در آن هستیم. اگر از شادی بنویسم این طور بخوانید که قصدم آوردن مقداری نشاط به فضای خاکستر گرفته است و اگر از غم‌ها نوشتم بدانید که دارم هم‌دردی می‌کنم. ما به زبان نمادین عادت داشتیم از این پس همه چیز را با نماد سبز خواهیم نوشت و خواهیم خواند. این آتشی که من می‌بینم دیگر سر خاموش شدن ندارد. هر قدر هم رویش را با خاکستر بپوشانند. به ترانه‌هایی که در همین مدت ساخته شدند نگاه کنید. بر خلاف چهار سال قبل، این دوره دوره شکوفایی خواهد بود.

چون ممکن است این تابستان به علت برخی مشکلات شخصی نتوانم دوره نظریه بازی را برگزار کنم سعی می‌کنم برخی مفاهیم پایه را این‌جا آموزش دهم. خب به‌ترین ابزار برای آموزش یک مفهوم مجرد استفاده از مثال‌های روزمره و دم دست مردم عادی است و من هم همین کار را می‌کنم. ابتدا تعریف برخی مفاهیم پایه: الف) استراتژی: در یک بازی ایستا استراتژی به مفهوم مجموعه اعمالی است که بازی‌گر می‌تواند دنبال کند. مثلن فرض کنید وضعیت بدی در یک کشور پیش بیاید. استراتژی بازی‌گران می‌تواند دربرگیرنده مجموعه مقابل باشد : {بی‌تفاوت بودن، توجیه کردن و حتی هم‌راه شدن با وضع بد، ساکت نبودن}. اجازه دهید مثال دیگری بزنیم. فرض کنید من و شما قرار است هم‌دیگر را ببینیم و با هم کمی راه برویم. انتخاب‌های ما ممکن است شامل مکان/زمانی باشد که برای این راه‌رفتن دو نفری انتخاب می‌کنیم مثلن {انقلاب روز دوشنبه، انقلاب روز پنج‌شنبه، هفت تیر روز سه شنبه، ولی عصر روز سه شنبه}. ب) ماتریس منافع: نکته مهم در یک بازی این است که مطلوبیت هر بازی‌گر فقط تابع استراتژی خود او نیست بل‌که تابعی از استراتژی انتخاب شده توسط او و بازی‌گر(ان) طرف مقابل است. به همان مثال قرار گذاشتن برای قدم زدن برگردیم. فرض کنید به خاطر مشکلات فنی تلفن خانه ما قطع باشد و ما نتوانیم با هم حرف بزنیم. من ممکن است از بین آن چهار استراتژی یکی را انتخاب کنم و شما هم همین طور. مثلن ممکن است من استراتژی “هفت تیر،سه شنبه” را انتخاب کنم و شما “انقلاب، دوشنبه” را. در این صورت هر دو ما مجبوریم تنها قدم بزنیم و حتی ممکن است توسط جوان‌های علاف آن محله اذیت شویم. ولی اگر تصادفن هر دو ما انقلاب دوشنبه یا ولی‌عصر سه‌شنبه را انتخاب کنیم، خب هم را می‌بینیم و گپی می‌زنیم و دیداری تازه می‌کنیم. لات‌های محل هم ممکن...ادامه مطلب ...

اگر در این وضعیت سیاه نبودیم و مثلن تازه از جشن سبز پیروزی فارغ شده بودیم شاید متن‌(های) مفصلی می‌نوشتم در تشریح حسم نسبت استانبول و این‌که چرا این شهر در لیست معدود شهرهای عاشق‌کننده من قرار گرفته بود و هست. این‌که چه طور دریا و کوه و میراث‌های تمدن باشکوه در هم ریخته و تنوع فرهنگی و بین دو قاره بودن و مبارزه برای هویت و پیش‌رفت و الخ ویژگی‌های منحصر به فردی به این نگین مشرق‌زمین داده است. این که چه طور داشتن حداقل‌هایی از آزادی و تنوع و رنگ و ارتباط با دنیای بیرون باعث شده تا ملتی که درآمد و مشکلات معیشی‌شان کمابیش همان است که در ایران ما است به مراتب شادتر و آرام‌تر از ملت ما زندگی کنند و این‌که چه طور به دوستان ترکیه‌ای‌ام در هر دو سوی اقیانوس حسودی می‌کنم وقتی می‌بینم که روزشماری می‌کنند تا درس‌شان تمام شود و به جای شغل‌های پردرآمد آمریکای شمالی و اروپا برگردند کشور خودشان و با درآمد کم ولی امیدوار در کشور خودشان کار کنند. این‌ها را نمی‌نویسم چون نه حس نوشتنش است و نه خواندنش. ولی این را می‌نویسم که دیگر از هفته قبل به این طرف خودم را جمع و جور کرده‌ام و یاد گرفته‌ام که با غربت کنار بیایم و بر نوستالژی‌هایم غلبه کنم. حالا دیگر وقتی از بالای تنگه به طرف آسیایی نگاه می‌کنم در خیالم تصور نمی‌کنم که از ابتدای اتوبان مدرس به زیبایی‌های دره عباس آباد و همه خاطره‌های کودکی‌ام خیره می‌شوم. وقتی پلیس‌ رانندگی‌شان توی بلندگو حرف می‌زند یاد خیابان ولی‌عصر و ترافیک خودمان نمی‌افتم. وقتی روی بالکن کنفرانس با متخصصان ترکیه‌ای حرف می‌زنم خودم را در موقعیت حرف زدن‌های موقع ناهار کنفرانس‌ها و کارگاه‌های‌مان در ایران نمی‌بینم. وقتی نیمه شب از فرودگاه به شهر خلوت و روشن می‌آییم خاطره‌های به خانه رفتن‌های سر سه ماه از فرودگاه...ادامه مطلب ...

ما معتقدیم باید به حماسه‌ی حضور 40 میلیونی مردم برای تاثیرگذاری در سرنوشت خود، به عنوان یک افتخار ملی احترام گذاشت و از این مشارکت محافظت کرد. ما همیشه به این حضور و مشارکت نیاز خواهیم داشت. به نظر جمعی از ما انتخابات ریاست جمهوری اخیر با تخلفات بسیاری همراه بود، به اندازه‌ای که حتی منجر به تغییر نتیجه شده است. عملکرد نادرست نیروهای دولتی، نظامی و انتظامی پس از انتخابات به ریختن خون هم‌وطنان و دستگیری‌های گسترده و بی‌قاعده منجر شده و چه بسا این برخوردها بخشی از طرحی جامع برای حذف جمهوریت از نظام جمهوری اسلامی ایران است. گروهی از ما بر این باوریم که این انتخابات دچار خدشه‌ای جدی نبوده است و نیروهای نظامی و انتظامی در حد امکان با سعه صدر با معترضین برخورد کرده‌اند و خون‌های ریخته و خشونت‌ها در اثر تحریک و حضور گروه‌ها و افراد خودسر، هرج‌ومرج‌ طلب و بیگانگان نفوذی اتفاق افتاده است و اعتراضات پس از انتخابات بخشی از نقشه‌ی از پیش طراحی شده‌ی گروهی از افراد با نفوذ است که هدف آن بازپس‌گیری قدرت از نو وارثان است. وگروهی دیگر جمعی هستیم که به هیچکدام از دو گروه بالا متعلق نبوده و فارغ از تحلیل ها و نظرات مختلف نگران وضعیت کشور و مردم در این شرایط هستیم. اما با وجود این اختلاف‌ها ما معتقدیم که همه باید باهمراهی و همکاری هم در این روزهای سخت و برای رفع نگرانی‌های مشترک‌مان تلاش کنیم. در غیر این صورت نتیجه‌ی ناخواسته‌ی این اختلاف‌ها فروپاشی و ایجاد شکاف‌های عمیق اجتماعی است که فرصت نقش‌آفرینی را برای آینده‌ی کشور از همه‌ی دوست‌داران ایران می‌رباید و به بدخواهان و بیگانگان وامی‌گذارد. مهم‌ترین نگرانی‌های ما شامل این موارد است: خشونت‌های اخیر اعتماد عمومی به دولت و نظام را ضعیف کرده است و نتیجه‌ی آن شکاف‌های جدی در میان گروه های اجتماعی و خطر گسترش منازعات و درگیریهای داخلی است. شرایط کنونی زمینه ساز حضور گروههای تروریستی و جدایی طلب خواهد شد که نه دغدغه‌ی ایران را دارند و نه ایرانی. جدایی جمع بزرگی از نخبگان علمی و اقتصادی از دولت، قطعا زمینه‌ی رشد اقتصادی، علمی و فرهنگی کشور را از بین می‌برد. ایران ضعیف شده در اثر اختلافات داخلی، در مقابله با تهدیدات خارجی بسیار آسیب‌پذیر خواهد بود. جدایی بخش بزرگی از ملت و نخبگان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی از نظام، به تقویت گروه‌های تمامیت خواه می‌انجامد و آسیب جبران‌ناپذیری به رکن جمهوریت نظام خواهد زد. موارد فوق برای ما و بسیاری از ایرانیان از گروه‌های مختلف سیاسی که همگی آرزومند ایرانی آزاد، مستقل و توسعه یافته هستند، بسیار نگران کننده است و براین اساس ادامه‌ی روند کنونی را به نفع هیچ کس نمی‌دانیم. بدیهی است ریشه‌یابی این بحران و جست‌وجوی علل شکل‌گیری وضعیت موجود و راهکارهای حقوقی و قانونی لازم که مانع از تکرار وقایع مشابه شود، از وظایف مهم پس از بحران است و نباید پس از خروج از وضع موجود از آن غفلت کرد. اما اکنون در راستای عمل به وظایف ملی، شرعی و قانونی خویش و با نظر به اصول متفاوت مدیریت در زمان بحران در مقایسه با شرایط عادی، پیشنهادات زیررا برای خروج از بن‌بست توصیه می‌کنیم. این پیشنهادات حداقلی و مرضی الطرفین، از تقاضاهای گروه‌های مختلف به منظور ایجاد درکی مشترک بر مبنای حقایق است و به باور ما می‌تواند گره گشای بحران فعلی گردد. تشکیل یک کمیته مشترک و مورد قبول طرفین انتخابات با استفاده از ظرفیت‌های قانونی کشور، به منظور بررسی دقیق تمامی شکایت‌های انتخاباتی و ارایه‌ی گزارش کامل آن به ملت ایران بدون هیچ پرده‌پوشی و مصلحت‌اندیشی به نحوی که افکار عمومی قانع شده و شایعات بی‌اساس پایان یابند. این کمیته صلاحیت تصمیم‌گیری در مورد اقدامات جبرانی احتمالی را نیز خواهد داشت. نفی کامل خشونت و پرهیز از هرگونه تحریک و شایعه پراکنی، درگیری خیابانی، تخریب اموال عمومی و اهانت به اعضا و رهبران گروه مقابل و جلوگیری از تجاوز به حریم خصوصی مردم. آزادی فوری همه‌ی بازداشت شدگانی که در روزهای اخیر بدون طی مراحل قانونی دستگیر شده‌اند و مدرکی دال بر نقش فعال آنان در آشوب‌ها و اغتشاشات موجود نیست. تشکیل یک کمیته‌ی مورد قبول طرفین به منظور بررسی دقیق دلایل خشونت‌های اخیر و ارایه‌ی نتایج این بررسی‌ها به طور کامل به ملت ایران. تمکین کامل همه‌ی گروه‌ها به نتایج گزارش‌های فوق و پذیرش اشتباهات احتمالی حتی اگر نتایج با مواضع قبلی آن‌ها سازگار نباشد. ما معتقدیم که با شفاف‌سازی و رسیدگی به مطالبات مردم می‌توان بر فضای پرتنش و بی‌اعتمادی امروز غلبه کرد و شکاف بین مردم و نظام را کاهش داد. ملت ما بحران‌های بسیاری را در طول تاریخ خود پشت سر گذاشته است و امیدواریم که با هوشمندی و دورنگری رهبران سیاسی از این بحران نیزبا قدرت و سربلندی بیرون آید. ما می‌دانیم که این پیشنهادات نمی‌تواند خواسته‌‌های حداکثری گروه‌های درگیر را پاسخ‌گو باشد بلکه حداقلی است که می‌تواند زمینه‌ساز تعاملی سازنده و مشکل گشا باشد. ما به همه‌ی هم‌وطنان و رهبران سیاسی یادآوری می‌کنیم که حل بحران فعلی نیازمند خویشتن‌داری و کاهش انتظارات همه‌ی گروه‌های سیاسی است و بدون این فداکاری، همه‌ی گروه‌های سیاسی و از همه مهم‌تر کشور و مردم ایران بازنده‌ی این تحولات خواهند بود. امضا کنندگان: 1- احسان افشاری: دکترای مهندسی برق، استاد مهندسی برق و کامپیوتر و فیزیک کاربردی دانشگاه کرنل، امریکا 2- افشین همت یار: استادیار دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه شریف 3- پدرام صفری: دکترا، مدرس دانشگاه هاروارد، امریکا 4- جهاندار رمضانی: دکترا، پژوهشگر زمین شناسی ایزوتوپی، انستیتو تکنولوژی ماساچوست، امریکا 5- حامد حاتمی: محقق و مدرس دانشکده‌ی ریاضی، دانشگاه پرینستون، دکترای علوم کامپیوتر، دانشگاه تورنتو، دارنده‌ی مدال طلای کشوری المپیاد کامپیوتر 6- حمید حفاظی: دکترا، استاد مکانیک و هوافضای دانشگاه ایالتی کالفرنیا، امریکا 7- حمیدرضا چیت ساز: دکترای علوم کامپیوتر، محقق پست دکترای بیوانفورماتیک 8- رضا نصیرزاده: عضو هیأت علمی سازمان مدیریت صنعتی 9- سلمان ابوالفتح بیگی: محقق پست دکترا، دانشگاه کلتک، امریکا 10- علی نقی مشایخی: دکترای مدیریت، استاد مدیریت دانشگاه صنعتی شریف 11- لیلی خاتمی: دکتری ریاضی، محقق پست دکترا، دانشگاه نورث:ایسترن، آمریکا 12- محسن حائری: دکترا، استاد مهندسی عمران، دانشگاه شریف 13- محمد فرشچی: دکترا، استاد مهندسی هوافضا، دانشگاه شریف 14- مسعود عارف نظری: دکترای روان شناسی، هیأت علمی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد 15- احد هراتی: دکترا، مدرس دانشگاه 16- افشین همت یار: استاد یار دانشکده کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف 17- آرمان رحمیم: استادیار رادیولوژی دانشگاه جانز هاپکینز، امریکا 18- بهرام مومن: دکترا، استاد آمار و علوم محیطی دانشگاه مریلند، امریکا 19- بهزاد قدرتی: استادیار دانشگاه لولیا سوئد 20- بهنام نقش تبریزی: استاد دانشگاه استنفورد، امریکا 21- بیژن وثوقی وحدت: معاون دانشجویی دانشگاه و استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه شریف 22- پردیس مهدوی: دکترا، استادیار کالج پومونا، امریکا 23- پردیس مینوچهر: دکترا، مدرس زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پنسیلوانیا 24- حسن حدادپور: دانشیار دانشکده ی هوافضای دانشگاه صنعتی شریف 25- روح الله دهقانی فیروزآبادی: دکتری، استادیاد دانشکده هوافضا دانشگاه شریف 26- سیاوش پورکمالی: دکترای مهندسی‌ برق، استادیار دانشکده ی برق و علوم کامپیوتر دانشگاه دنور، امریکا 27- عباس افشار: دکترا، محقق، دانشگاه مریلند، امریکا 28- علی زواشکیانی: دکترای مدیریت دارایی های فیزیکی، مدیر آموزش مرکز مدیریت دارایی های فیزیکی ، دانشگاه تورنتو، کانادا، دانشجوی نمونه کشور 29- علیرضا فرجی: دکتری،عضو هیات علمی دانشکده برق دانشگاه کاشان 30- فرید آشتیانی: استادیار مهندسی برق، دانشگاه شریف 31- کاوه خجسته: دکترای فیزیک، محقق کالج دارتموت، امریکا 32- کورش درویش: دکترای مهندسی مکانیک، استادیار دانشگاه تمپل، امریکا 33- کیارش بازرگان: دانشیار دانشگاه مینسوتا، امریکا 34- محمد علی صفری: دکتری علوم کامپیوتر، استادیار دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف 35- محمد فرشچی: استاد دانشکده هوا فضای دانشگاه صنعتی شریف 36- مهدی بهادری نژآد: استاد دانشکده مکانیک دانشگاه صنعتی شریف 37- ناصر پريز: دانشيار گروه برق دانشگاه فردوسي مشهد 38- نیایش افشردی: دکترای اخترفیزیک، استاد فیزیک، دانشگاه واترلو، کانادا 39- هادی سلماسیان: استادیار، دانشگاه اتاوا، کانادا 40- هژیر رحمانداد: دکترای مدیریت، استادیار دانشگاه ویرجینا تک، امریکا، مدال طلای المپیاد جهانی شیمی 41- یاشار گنجعلی: دکترای مهندسی برق ، استاد دانشگاه تورنتو، کانادا، برنده مدال برنز المپیاد جهانی انفورماتیک 42- علیرضا نوین زاده: استاد یار دانشکده هوا فضا دانشگاه صنعتی خواجه نصیر 43- احسان احسانی: کارشناس ارشد مدیریت عملیات و مدیریت زنجیره ی تأمین، مشاور مدیریت در نوآوری محصول 44- احسان هوشفر: دکترای مکانیک بلژیک 45- احمد جلیلی: دکترای طبابت، استاد دانشگاه پزشکی وین، اتریش 46- افرا علیشاهی: دکترای علوم کامپیوتر، دانشگاه تورنتو، کانادا، محقق فوق دکترا، دانشگاه سارلند، آلمان 47- افشین یزدی: دکترای مهندسی مکانیک از آمریکا، مهندس ارشد انرژی های تجدیدشونده 48- دكتر روح اله نجفي زاده: دكتري پزشكي عمومي از دانشگاه تهران، كارشناس ارشد آماری وزرات بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي تهران 49- روبیل احمدی: کارشناس ارشد مهندسی برق، طراح دیجیتال 50- روح الله جعفری: دکترای مکانیک، دانشگاه میشیگان، آمریکا 51- فرید منعمی: متخصص کنترل و رباتیک، امریکا 52- محسن قاسمی: فوق لیسانس هوافضا، دانشگاه تربیت مدرس 53- محسن گودرزی: فوق لیسانس کامپیوتر از شریف 54- احمد کیارستمی: مدیر عامل و بنیان گذار شرکت فوتوموتو، آمریکا 55- افشین یزدی: دکترای مهندسی مکانیک، مهندس ارشد انرژی های تجدیدشونده 56- امیر امیرخانی: دکترا، داشگاه استنفورد، امریکا 57- امیر طوقا: دکترا، دانشگاه شهر نیویورک، امریکا 58- آرش صبحانی: آرشیتکت , موسیقی ساز و خواننده گروه کیوسک 59- بیتا نظام فر: دکترا, دانشگاه استفورد، امریکا 60- جلال ترابزاده: دکترا، استاد مهندسی مکانیک و هوافضا، دانشگاه کالیفرنیا، امریکا 61- حسن امیری: مهندس پروژه، شرکت مهندسی و مشاوره MACTEC، امریکا 62- حسین میرزاپور: کارشناس ارشد اقتصاد و مدیریت سازمان، رییس دفتر خصوصی سازی مراکز مطالعات دانشگاه شریف 63- رضا بانکی: دکترا، مشاور ارشد منابع آب، امریکا 64- رضا سلطانی: دکتری دانشگاه تورنتو، دانشمند ارشد علم مواد 65- سعید صارمی: دکترای فیزیک، انستیتو تکنولوژی ماساچوست، امریکا 66- سلمان محققی: دکترای مهندسی برق، مهندس ارشد تحقیق و توسعه، شرکت ABB، امریکا 67- سهرات محبی: خواننده گروه 127 68- صابر باقری نژاد: کارشناس نرم افزار در شرکت یوتیوب، آمریکا 69- عباس عسگری: کارشناس ارشد MBA دانشگاه شریف 70- عباسعلی احمدیان: کارشناس ارشد بیوتکنولوژی دانشگاه امیرکبیر 71- علی‌ تاجر: دکترای مهندسی‌ برق، دانشگاه کلمبیا، امریکا 72- علی خاکی فیروز: دکترای مهندسی برق و علوم کامپیوتر، محقق شرکت IBM 73- علی هاشمی نژاد اشرفی: دکترای مهندسی عمران، مهندس ارشد شرکت تورنتن توماستی، آمریکا 74- علیرضا شادمان: دکترای مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی شریف 75- فاطمه نجفی: لیسانس برق دانشگاه شریف 76- فرزام فتوت: دکترای مهندسی شیمی، دانشگاه مونترال، کانادا 77- مانا اوغلی خان: پزشک 78- مجید اسماعیلی فر: دکترای هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف 79- محمد جواد صابریان: دکترای برق، دانشگاه سن دیگو، آمریکا 80- محمد صحرائیان: دکترای برق، آمریکا 81- مهدی میرزازاده: دو طلای کشوری المپیاد کامپیوتر و نقره جهانی المپیاد کامپیوتر 82- مهدی یحیی نژاد: دکترای فیزیک از انستیتو تکنولوژی ماساچوست، امریکا 83- نيوشا حسینی: دانشجوی دکترای مدیریت مالي دولتی، دانشگاه ايالتی نیویورک، امریکا 84- وحید هاشمیان: دکترا دانشگاه واترلو، کانادا 85- رهی یوسفی: کارشناس ارشد عمران دانشگاه شریف 86- حسین تاج میری: دکتری عمران دانشگاه صنعتی شریف 87- محمود موسوی: کارشناس ارشد صنایع دانشگاه صنعتی شریف 88- تکتم محمودی: دانشجوی دکترای دانشگاه لندن، انگلستان 89- حسن گلدانی مقدم: دانشجوی دکترای علوم کامپیوتر دانشگاه تورنتو، کانادا 90- حسین تهرانی: کارشناس ارشد دانشگاه شریف 91- حمید فروغی: دانشجوی فوق لیسانس مردم شناسی و توسعه دانشگاه علوم اقتصادی و سیاسی لندن، انگلستان، مدال طلای داخلی و برنز جهانی المپیاد ریاضی 92- حمیدرضا واعظی جزه: دانشجوی دکترای علوم کامپیوتر، دانشگاه سایمون فریزر، کانادا، نقره المپیاد کامپیوتر کشوری، قهرمان مسابقات جهانی ربوکاپ در 2005 ژاپن رشته شبیه سازی امداد و نجات 93- راحله میراسلامی: دانشجوی دکترای علوم آموزشی، دانشگاه ادینبرو، انگلستان 94- رضا بهروزی: دانشجوی دکترای بیوفیزیک، دانشگاه جانزهاپکینز، امریکا، مدال طلای کشوری و برنز جهانی المپیاد زیست شناسی سال 1379 95- ریحانه حفیظی: دانشجوی دکترای مهندسی عمران 96- سید مرتضی عمادی: دانشجوی دکترای مدیریت دانشگاه نورث وسترن، امریکا 97- شهریار بیژنی: دانشجوی دکترای کامپیوتر دانشگاه ادینبرو، انگلستان، عضو هیات علمی دانشگاه شاهد 98- طناز حسين زاده: دانشجوی دکترای مديريت، دانشگاه ويلفرد لوریه، کانادا 99- عطاا... تفقدی: دانشجوی دکترای بازاریابی، دانشگاه یوتا، امریکا 100- کیوان وکیلی: دانشجوی دکترای مدیریت استراتژیک، دانشگاه تورنتو، کانادا 101- مجید سعیدی: دانشجوی دکترای مهندسی نفت 102- محمد صدیقی: دکترای فیزیک، محقق، دانشگاه سینسیناتی، امریکا 103- محمد مشتری: دانشجوی دکترای بازاریابی، دانشگاه تیلبورگ، هلند 104- محمد نصیر: دانشجوی دکترا، دانشگاه کلگری، کانادا 105- هاشم سالاری: دانشجوی دکترا، دانشگاه کلگری، کانادا 106- هانیه موسوی: دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشگاه آنتورپ، بلژیک 107- ابراهیم مظاهری: دانشجوی دکترای رشته بازاریابی و فروش دانشگاه کنکوردیا، کانادا 108- احسان امیری: دانشجوی دکترای کامپیوتر، دانشگاه سایمون فریزر کانادا 109- احسان فرشادی: کارشناس ارشد دانشگاه شریف 110- اشکان کیاست: دانشجوی دکترای مهندسی مکانیک و صنایع، دانشگاه تورنتو، کانادا 111- امين امين زاده گوهری: دانشجوی دکترای برق در دانشگاه برکلی، امریکا، مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی سال ۱۳۷۹ 112- امین میرزایی: دانشجوی دکتری عمران دانشگاه صنعتی شریف 113- امیر علی بازمونه: دانشجوی دکتری عمران دانشگاه صنعتی شریف 114- ایمان حاجی زاده: دانشجوی دکترای مدیریت عملیات، دانشگاه تورنتو، کانادا 115- آرش موسوی: دانشجوی دکترای سیاست گذاری علم و تکنولوژی، دانشگاه های شریف و ساسکس انگلستان 116- آیدین کیخایی: دانشجوی دکترای مهندسی‌ مکانیک، دانشگاه وسترن انتاریو، کانادا 117- بابک محمودی: دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه کوئینز، کانادا 118- بابک محیط: دانشجوی دکترای مدیریت بهداشت، دانشگاه جانز هاپکینز، امریکا 119- بشیر سجاد: دانشجوی دکترای کامپیوتر دانشگاه واترلو کانادا، برنده مدال برنز المپیاد جهانی کامپیوتر ۱۹۹۷، عضو تیم روبات فوتبالیست دانشگاه شریف و قهرمان مسابقات جهانی ۱۹۹۹ 120- پدارم صهبا: دانشجوی دکترای مهندسی صنایع، دانشگاه تورنتو، کانادا 121- حسام شایسته: کارشناسی دانشگاه شریف، دانشجوی دانشگاه فنی وین/ اتریش 122- حسن فاتحی: دانشجوی دکترای مهندسی کنترل، دانشگاه فردوسی مشهد 123- حسین جوشقانی: دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشگاه شیکاگو، امریکا 124- رضا الله بدشتی: کارشناس ارشد دانشگاه شریف 125- رضا بهروزی: دانشجوی دکترای بیوفیزیک، دانشگاه جانزهاپکینز، امریکا، مدال طلای کشوری و برنز جهانی المپیاد زیست شناسی سال 1379 126- سارا بانکی: دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی و رفتار سازمانی دانشگاه تورنتو ، کانادا 127- سارا سرخیلی: دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی برق، مشاور ارشد مهندسی، شرکت بوز آلن همیلتون، امریکا 128- سجاد بنابی: کارشناس ارشد دانشگاه شریف MBA، رتبه یک کنکور سراسری 129- سروش اصلانی: دانشجوی دکترای مدیریت و رفتار سازمانی، دانشگاه نورت وسترن، امریکا 130- سعید افشارنیا: دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مخابرات، دانشگاه سایمون فریزر، کانادا 131- سعید حسن زاده: کارشناس ارشد اقتصاد شریف 132- سعید نوری: کارشناس ارشد MBA دانشگاه شریف 133- سید علی مدنی زاده: دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشگاه شیکاگو، امریکا، مدال برنز المپیاد جهانی ریاضی 134- سید محمد حسین موسوی: دانشجوی دکترای مهندسی صنایع، دانشگاه استنفورد، امریکا، دارنده ی مدال برنز المپیاد جهانی ریاضی 2001 135- سید محمد صاحبکار: دانشجوی دکتری مکانیک دانشگاه تربیت مدرس 136- سید محمد صادق امامیان: دانشجوی دکتری سیاست گذاری تکنولوژی دانشگاه ادینبورو انگلستان 137- شراره تقی پور: دانشجوی دکترای مهندسی صنایع، دانشگاه تورنتو، کانادا 138- علی اخایی: دانشجوی دکتری برق دانشگاه شریف 139- علی شاهمیرزایی: دانشجوی دکتری سیاست گذاری تکنولوژی دانشگاه علامه 140- علی ملکی: دانشجوی دکتری سیاست گذاری تکنولوژی دانشگاه ادینبورو انگلستان 141- علیرضا عمادی: دانشجوی دکترای موسسه نفت، دانشگاه هریوت وات، انگلستان 142- فرهاد فرزبد: دانشجو دکترای مهندسی‌ مکانیک، انستیتو تکنولوژی جرجیا، امریکا 143- گلنار تاج الدین: دانشجوی دکترای مدیریت، دانشگاه یورک، کانادا 144- مجتبي خيري: دانشجوي دکتراي مکانيک، دانشگاه مک گيل، کانادا 145- مجتبی لشکربلوکی: دانشجوی دکتری مديريت استراتژيک، مدرس دانشگاه و متخصص تحليل های استراتژيک 146- محمد برزآبادی: دانشجوی دکتری دانشکده هوا فضای دانشگاه شریف 147- محمد حافظی: دانشجو‌ی دکترای فیزیک دانشگاه هاروارد، امریکا 148- محمد علی محمودزاده: دانشجوی دکترای برق، دانشگاه بریتیش کلمبیا، کانادا 149- محمد علی هنرور: دانشجوی دکترای برق، دانشگاه تورنتو، کانادا 150- محمد علیزاده عطار: دانشجوی دکترای مهندسی برق، دانشگاه استنفورد، امریکا 151- محمد کمالی: کارشناس ارشد عمران دانشگاه شریف 152- محمد کیهانی: دانشجوی دکترای مديريت راهبردی، دانشگاه يورک، کانادا، برنده جايزه برترین مقاله دانشجویی در کنفرانس سالانه انجمن علوم مديريتی کانادا در سال 2009 153- محمد محرمی: دانشجو دکترای علوم کامپیوتر، مدال نقره المپیاد جهانی کامپیوتر 154- محمد محمودی قیداری: دانشجوی دکترای دانشگاه پرینستون، آمریکا 155- محمد مروج فرشی: دانشجوی دکتری اقتصاد شیکاگو 156- محمد مصطفی فتوحی: دانشجوی دکترای هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف 157- محمد وصال: دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشکده ی اقتصاد لندن، انگلستان 158- محمدرضا آبادیان: دانشجوی دکترای هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف 159- محمدرضا ذوقی: دانشجوی دکترا، دانشگاه علم و صنعت 160- محمود قندی: دانشجوی دکترای مهندسی پزشکی، دانشگاه جانز هاپکینز، امریکا 161- مرمر مهرآبادی: دانشجوی دکترای انستیتو تکنولوژی جورجیا، امریکا 162- مسعود طالبیان: دانشجوی دکترای مهندسی صنایع، دانشگاه کلمبیا، امریکا 163- مسلم کاظمی: دانشجوی دکترا، دانشگاه سایمون فریزر، کانادا 164- مصطفی موفق: کارشناس ارشد اقتصاد شریف 165- منصور ملکی: دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشگاه استرلینگ، انگلستان 166- مهدی دلربایی: دانشجوی دکتری برق 167- مهدی صالحی: دانشجوی دکترای مکانیک، دانشگاه بریتیش کلمبیا، کانادا 168- مهدی لطفی: دانشجوی دکترا، دانشگاه کرنل، امریکا 169- مهرداد حافظی طرقبه: دانشجوی تخصصی رشته پزشکی داخلی، دانشگاه موناش، استرالیا 170- میعاد صالحی: دانشجوی دکترای مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف 171- نازگل مشتاقی: دانشجوی دکترای مدیریت و مدرس دانشگاه فلوریدای جنوبی، امریکا 172- ناصر باقری: دانشجوی دکتری سیاستگذاری تکنولوژی دانشگاه علامه 173- نصیر زرین پناه: دانشجوی مقطع دکترای معماری، وین، اتریش 174- نوید غفارزادگان: دانشجوی مقطع دکترای سیاست‌‌گذاری عمومی، دانشگاه ایالتی نیویورک، آمریکا 175- یاسر میردامادی: دانشجوی مقطع فوق لیسانس، رشته مطالعات اسلامی، موسسه مطالعه تمدن‌های اسلامی، لندن 176- جلال صالحی مبین: دانشچوی دکتری عمران شریف، رتبه یک المپیاد دانشجویی 177- اوژن پرهیزکاری: دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر

یک فکری هر جا که هستم رهایم نمی‌کند: پارسال همین روزها در مورد یک موضوع دو جا صحبت کردم. در لندن مهمان رضا بودم و در تهران مهمان مشترک سمیه و یکی دیگر از دوستان. الان رضا و سمیه هر دو دربندند بی آن‌که خبری از آن‌ها داشته باشیم. گفته بودم که سمیه هم دوست و هم‌کار خودم بود و هم دوست هم‌سرم و هم هم‌سر دوست قدیمی‌تر خودم. در همه آن زمان‌هایی که ما خسته و بی‌انرژی و مایوس بودیم سمیه هم‌چنان در پی کار جدیدی بود. واقعن انرژی صادقانه او برای به‌بود اوضاع پایانی نداشت. آن قدر در مورد دوستان‌مان چیزهای کوتاه می‌نویسیم تا حضرات حتی یک لحظه هم فکر نکنند که آن‌ها از یادها فراموشانند. دیر یا زود در جمع ما خواهند بود. هر جوری که از آن‌جا بیرون بیایند ما هم‌چون یک قهرمان – همان‌طور که هستند- ازشان استقبال خواهیم کرد.

این مقاله امروز به عنوان مقاله برتر کنفرانس سالیانه اقتصاد منابع اروپا انتخاب شد. حرف اصلی مقاله این است که مکانیسم توضیح‌دهنده ایده پرطرف‌دار نفرین منابع یعنی اثر منفی وجود منابع طبیعی بر کیفیت نهادها در واقع یک اشتباه مفهومی یا کلامی است. نویسندگان نشان می‌دهند که چیزی که رابطه منفی با رشد دارد “وابستگی به منابع” (نسبت درآمدهای ناشی از منابع طبیعی به کل تولید ناخالص ملی) است که خود آن تابع کیفیت نهادها در کشور است (چرا که تولید ناخالص ملی تابع کیفیت نهادها و سیاست‌ها است) که این کیفیت نهادها می‌تواند دلایل برون‌زا (نسبت به وجود منابع) داشته باشد. به عقیده نویسندگان، دیدگاه رایج با بررسی اثر متغیر وابستگی به منابع (که کیفیت نهادها در دل آن است) بر روی کیفیت منابع دچار یک خطا می‌شود و لذا اثر بدیهی (ولی در ظاهر متفاوت) را گزارش می‌کند . پس از جداکردن دو عامل “فراوانی منابع” (مقدار کل منابع بالقوه اقتصاد) و “وابستگی به منابع” مقاله به این نتیجه می‌رسد که صرف فراوانی منابع اثر “مثبت” روی رشد دارد. پ.ن: کامنت‌ها باز شد.

دوبچک در زمان بهار پراگ دبیرکل حزب، نفر اول مملکت و ره‌بر جناح اصلاح‌طلب بود. بعد از کودتا برای این‌که او را تحقیر کنند به عنوان تعمیرکار اره برقی در روستای کوچکی منصوبش کردند. دوبچک حتی مسوول یک واحد چند نفری اره‌کاری هم نبود. تعمیرکار ساده‌ای بود که حق نداشت برای خرید قطعات یدکی به شهر برود. او نزدیک “بیست سال” در این سمت کار کرد و وقتی آزادی دوباره برگشت به اصرار واستا هاول قرار شد تا دوباره نقش مهمی بر عهده بگیرد که البته مرگ ناگهانی (و مشکوک) فرصتش نداد.

… تو در زندانی که در برابر قامتت خیلی کوچک است الله اکبر‌های هرشبانه را هدیه بگیر و من در زندان بزرگم سرمای غریبه بودن را در جانم می‌ریزم بی‌غصه جوانه‌ها بیاسای برادرم خبر داریم که خاک همه‌شان خیس خیس است فردا که می‌آید، همه‌مان دور هفت‌سین فاطمه سبز می‌پوشیم و از بالای دربند سرفرازمان تلخی این روزها را به باد می‌سپاریم … آمستردام، نیمه شبی از تیر ماه که خواب ندارم

در میانه بحران هنر این نیست که فقط حس ابراز شجاعت و شرافت و حماسه‌سرایی انسان ارضاء شود. می‌‌فهمم کنترل احساسات – خصوصن با دیدن شواهد دست‌کاری و انبوه دوستان دربند و خون‌های ریخته‌شده- کار بسیار مشکلی است. به قول مرحوم سرهنگ نجاتی “شرف و افتخار فقط یک بار در خانه انسان را می‌زند” و ممکن است این فرصت از دست برود. با این همه چسبیدن به مطلق‌ها و تقلیل دادن منافع بلندمدت یک جنبش عظیم در حال شکل‌گیری به خون‌خواهی صرف رفتار چندان عاقلانه‌ای برای افراد تاثیرگذار نیست. حرف من این است: خون‌ نباید جلوی چشم عقل ما را بگیرد. موسوی و بقیه باید به فکر تاسیس حزب فراگیر سبز باشند و تا قدرت چانه‌زنی بالا است حداقل امتیازات لازم برای شکل‌گیری یک اپوزوسیون فعال را دریافت کنند. فردا ممکن است هیچ چیزی جز باد در مشت نداشته باشیم. پ.ن: پست نیما در همین راستا