بعضی وقت‌ها مثل ام‌روز واقعن کلافه می‌شوم. صادقانه نمی‌دانم فردا صبح که بیدار شدم چه کار باید کنم. پس فردا هم همین طور و الخ. واقعیت تحقیق در اقتصاد بعضی وقت‌ها از حد تحمل روحی من خارج است. تمام میوه‌های پایین دست را چیده‌ای (که پاداش خاصی ندارد) و میوه‌های بالادست نیاز به نوآوری دارند که روند خطی ندارد. گاه می‌شود که آدم دو هفته تمام با یک موضوع سر و کله می‌زند و یک سانتی‌متر پیش نمی‌رود. این من را کلافه و خسته می‌کند. بعضی وقت‌ها آرزو می‌کنم کاش جای کسانی بودم که کار خطی دارند. مثل دوستانم که برنامه‌نویس یا در کار مشاوره هستند یا سازه طراحی می‌کنند. قبلن کارهایی از این دست کرده‌ام و می‌فهمم چه فرقی با تحقیق در اقتصاد دارد. مثلن مدتی کار ساخت و تولید به کمک رایانه (CAD/CAM) می‌کردم. چند سالی هم کار تجزیه و تحلیل سیستم و فناوری اطلاعات. خوبی این تیپ کارها این است که فضای کارت مبهم نیست. ممکن است حجم کار زیاد باشد. ممکن است جواب نهایی روشن نباشد ولی مسیر روشن است. فوقش ده تا گزینه داری که باید تک‌تک و خردخرد بررسی کنی و یکی را انتخاب کنی. در هر صورت می‌توانی روزی ده ساعت کار کنی و خروجی ده ساعتی را به چشم ببینی. در این صورت می‌توانی حتی به خودت فشار بیاوری که دو ساعت بیش‌تر کار کنی ولی وقتی مثل من مثلن در طول یک روز هیچ نتیجه‌ای نگیری دیگر انگیزه‌ای هم برای شروع کار از صبح زود یا تا دیروقت نداری چون صفر همیشه صفر است. کارهای خطی مثل برنامه‌نویسی به من خوش‌حالی عملیاتی می‌دهند. به این معنی که حداقل آن لحظه که کار را انجام می‌دهم خوش‌حال و مشغول هستم. فوق ممکن است شب که بر می‌گردم با خودم فکر کنم که این چه کاری است که من می‌کنم و دچار مسایل...ادامه مطلب ...

دانش فاینانس چه طور می‌تواند برای به‌بود وضعیت اقشار آسیب‌پذیر در بخش کشاورزی و روستایی به کار بیاید؟ مثال‌های از تشریح وضعیت را این‌جا می‌نویسم. ۱) مساله ریسک‌ها در بخش روستایی و کشاورزی: بخش کشاورزی با شوک‌های مختلفی مثل آب و هوا و آفت‌ها و طوفان و کم‌بود بارش و غیره مواجه است. وقتی درآمد افراد پایین باشد و مکانیسم‌های معمول تامین مالی در زمان شوک (مثلن کردیت کارت) وجود نداشته باشد شوک می‌تواند کل معیشت سالیانه فرد را تحت‌الشعاع قرار دهد. مکانیسم‌های بیمه معمول در این بخش هم راحت نیست. اولن تولید محصول فرد علاوه بر عوامل برون‌زا به تلاش خود کشاورز هم بستگی دارد و بیمه بیش از حد قوی می‌تواند انگیزه برداشت محصول خوب را کم کند. ثانیا قراردادهای بیمه معمولن پیچیده هستند و کشاورزان – که ممکن است بخشی از آن‌ها فاقد سواد باشند – ممکن است نتوانند به راحتی برای خرید قرارداد قانع شوند. علاوه بر این‌ها ریسک‌ مشتریان در بخش کشاورزی با هم هم‌بستگی دارد. مثلن اگر خشک‌سالی بیاد تمام کشاورزان منطقه از شرکت بیمه طلب خسارت خواهند کرد. این با بیمه اتومبیل که احتمال این‌که همه بیمه‌شدگان با هم تصادف کنند خیلی پایین است متفاوت است. این مسایل باعث می‌شود تا انگیزه شرکت‌های خصوصی برای عرضه محصولات بیمه‌ای کم بشود. ۲) در مناطقی که کشاورزان محصولات متعدد تولید می‌کنند (مثلن هم گندم می‌کارند و هم‌ دام‌داری دارند و هم صنایع دستی تولید می‌کنند)، تنوع محصولات خود یک نوع پوشش ریسک (Hedge) طبیعی برای خانوار فراهم می‌کند ولی وقتی منطقه تک محصولی باشد درآمد خانواده هم‌بستگی بالایی با عامل ریسک سیستماتیک دارد. در این حالت حتی شبکه‌های اجتماعی غیررسمی هم قادر نیستند تا به اعضای خود پوشش بیمه ارائه کنند چون همه اعضای شبکه با شوک منفی آسیب می‌بینند. ۳) تولید محصول و میزان زمین رابطه خطی با هم ندارند. کشاورزان فقیر برای تامین...ادامه مطلب ...

سایت مهدی را که دیدم یاد فرامرز افتادم. نتوانستم همه پیام‌های وبلاگش را بخوانم. همان اولش گریه‌ام گرفت. فقط دیدم ملیحه گفته که این‌جا از زندگی وعشقش با فرامرز می‌نویسد … این تصنیف سایت داریوش عجب هم‌نشین خوبی بود برای ترکیدن بغض آدم

دوست داشتم ذهنم آزاد بود و حرفی برای گفتن داشتم و چیزی در مورد هدف‌مندسازی یارانه‌ها می‌نوشتم که متاسفانه نیست و ندارم. مقاله رضا یوسفی را در مورد پیچیدگی‌های عبور از یارانه غیرهدف‌مند بخوانید. بنده در عوض برای گفت و گو در باب مصایب آنا و شرم و سکوت و سایر شاه‌کارهای استاد آمادگی وافر دارم 🙂

یک فرق ایران و این‌جا این است که توی ایران ده تا درخواست هم‌کاری می‌دادن یکی را قبول می‌کردیم. این جا ده تا درخواست هم‌کاری می‌دیم شاید یکی قبول شود. خلاصه زندگی بالا و پایین داره. ولی داریم عادت می‌کنیم.

در خبرها آمده بود که واکسنی برای ایدز تست شده که قابلیت اعتماد آن در حد سی درصد است. سوال این است که آیا این واکسن باعث کاهش نرخ ابتلا به اچ آی وی در سطح کل جامعه می‌شود؟ برای کسانی که روی مساله توسعه آفریقا کار می‌کنند ایدز یکی از مهم‌ترین عوامل بقای فقر در خیلی از کشورهای آفریقایی است و لذا از زاویه سیاست‌گذاری سوالی که مطرح کردم سوال بسیار مهمی است. جواب اولیه ممکن است این باشد که بلی نرخ بی‌ماری کم می‌شود چون احتمال انتقال در هر بار تماس کاهش پیدا کرده است. نکته‌ای که این نگاه در نظر نمی‌گیرد تاثیر واکسن روی تقاضا برای رابطه است. فرض کنید فرد هزینه و فایده‌ای از یک رابطه را در ذهن دارد و بر اساس هزینه انتظاری (خطر ابتلا به ایدز) چگالی روابطش را تنظیم می‌کند. حالا ناگهان به علت شوک فناوری (معرفی واکسن) هزینه انتظاری (Expected Cost) ناشی از هر بار تماس پایین می‌رود. پایین رفتن هزینه‌ها باعث می‌شود تا مساله بهینه‌سازی هزینه و فایده دوباره حل شود و تقاضا برای رابطه بالا برود. نرخ انتشار و ابتلا در جامعه (با ثابت گرفتن نرخ ابتلای اولیه) تابع تعداد تماس بین عامل‌ها در جامعه و ریسک انتقال در هر تماس است. این که نرخ انتشار بعد از واکسن بالا می‌رود یا پایین روشن نیست چون یکی از پارامترها (ریسک ابتلا در هر تماس) پایین رفته ولی پارامتر دیگر (تعداد تماس در واحد زمان) بالا می‌رود و حاصل‌ضرب می‌تواند بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از وضعیت قبلی باشد. به نظرم همین چارچوب را می‌توان برای سوالاتی مشابه مثل این که آیا گیاه‌خوار بودن نرخ ابتلا به بیماری قلبی را زیاد یا کم می‌کند هم به کار برد.

دانیل همرمش و گران فان در این مقاله به طرح این سوال می‌پردازند که چه فاکتورهایی روی اعتبار آکادمیک فرد در رشته اقتصاد تاثیر دارد. سه عاملی مهمی که می‌تواند روی اعتبار فرد اثر بگذارند عبارتند از تعداد کل مقاله‌ها، میزان ارجاعات به کل کارهای او و میزان ارجاع به مهم‌ترین کار او. جواب این سوال برای تدوین استراتژی بهینه برای دانش‌گاهیان جوان (دانش‌جویان دکترا، پسا دکترا و اساتید در مسیر رسمی شدن) بسیار کلیدی است. ساده‌ترین سوالی که برای هر کسی مطرح است این است که آیا اثر دو کار متوسط به اندازه یک کار خوب است یا نه؟ به عبارت دیگر آیا “تعداد” می‌تواند جبران‌کننده ضعف “کیفیت” باشد؟ مقاله معیارهای مختلفی مثل عضویت در انجمن اقتصادسنجی و نوبل اقتصاد و مدال کلارک را به عنوان شاخص‌هایی از برداشت جامعه حرفه‌ای از کار فرد در نظر می‌گیرد. هم‌چنین فرض می‌کند که دانش‌کده‌ها نگران اعتبار حرفه‌ای خود هستند و هر کسی را به جمع خود اضافه نمی‌کنند. بنا بر این اعتبار دانش‌کده می‌تواند به عنوان حد پایین اعتبار فرد در نظر گرفته شود. در قسمت بعدی هم میزان جا به جایی و حقوق فرد هم به عنوان یک معیار اعتبار بررسی می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که: ۱) جنسیت و حرف اول اسم (چون اسم فرد در اول لیست می‌آید) و تخصص اقتصادسنجی و سن تاثیر معنی‌داری روی اعتبار ندارد. ۲) کیفیت کل مقاله‌های فرد تاثیر مثبت معنی‌دار دارد. با کنترل کیفیت متوسط کارها، تمرکز کیفیت در یک کار خاص (یعنی نوشتن یک مقاله با ارجاع خیلی زیاد) تاثیر معنی‌داری ندارد. ۳) تعداد مقالات اثر منفی کوچکی روی اعتبار فرد دارد. این به این معنی است که کمیت کارها نه تنها جبران‌کننده تاثیر کیفیت نیست بل‌که می‌تواند مخرب هم باشد. ۴) تعداد مقالات اثر مثبتی روی جا به جایی فرد از یک دانش‌کده پایین‌تر به بالاتر دارد. ۵) کیفیت و کمیت...ادامه مطلب ...

۱)‌ وبلاگ حمید بوستانی از بچه‌های فارغ التحصیل موسسه که الان مدرسه اقتصادی استکهلم دکترا می‌خواند. فکر کنم وبلاگ حمید فعلن فعال‌ترین وبلاگ اقتصاد جریان اصلی ایرانی است. ۲) دوستان راه سبز مرام‌نامه راه‌سبز را آماده کرده‌اند. ۳) بچه‌های شریف سایت پیمانه را راه‌ انداخته‌اند که حسابی دارد فعال می‌شود. مصاحبه آخر با جهانگیری را از دست ندهید. ۴) بدمیده گلی به بر چمنی، به کنار بوته یاسمنی … این را احتمالن برخی از خوانندگان این‌جا یادشان هست. خاطره آن چند شب بی‌نظیر. متن کاملش را روی اینترنت پیدا کردم. سعید شریعتی پای ثابت این شب شعرها بود. به امید آزادی هر چه زودترش. و آخر این‌که ویدئو کلاب برکلی را به راهنمایی یکی از دوستان عزیز کشف کردم و فعلن Manderlay را که یکی از دوستان دی‌روز این‌جا پیش‌نهاد کرده بودم دیدم و فوق‌العاده بود. از دست ندهید. پ.ن: سایت پیمانه را به بچه‌های انجمن شریف نسبت داده بودم که با تذکر مدیران سایت و خوانندگان دیدم که سوء برداشت از یکی از گفت و گوها از طرف من بوده است و حذفش کردم.

ساخت فیلم دجال (Antichrist,2009) فون تریر طول کشید چون چنان دچار افسردگی بود که نمی‌توانست روی کار تمرکز کند. برای من این وضعیت خیلی طبیعی‌تر است تا این‌که تصور کنم خالق اروپا و داگ‌ویل و شکستن امواج مرد خوش‌حالی است که آخر هفته‌ها چمن می‌زند و گلف بازی می‌کند و بلندبلند می‌خندد. از زندگی خصوصی اسکاندیناوی‌ها چیز زیادی نمی‌شود فهمید. شاید هم این طور باشد ولی من همان تصویر اول را ترجیح می‌دهم.

دو نفر از دوستانم کامنتی پای مطلب گذاشته‌اند و نسبت به این ادعای من که پیروزی هاشمی در انتخابات ۸۴ باعث یک جهش تاریخی برای کشور می‌شود ابراز تردید کرده‌اند. به نظرم ارزش را دارد بحث را همین جا پی‌گیری کنیم. من دیدگاه خودم را می‌گویم و منتظر نقد بقیه می‌شوم. ادعای من این است که “پیروز هاشمی در انتخاب ۸۴ یک جهش تاریخی (به لحاظ اقتصادی) را برای ایران رقم می‌زد”. طبیعی بود که سهم یک جمله حاشیه‌ای در متن قبلی نمی‌توانست از این قدر بیش‌تر باشد و جایی برای پرداختن به جزییات نبود. این جا فرصتی است که ادعایم را بسط ‌دهم. اول برخی فرضیات را روشن‌ می‌کنم : ۱) تاکید من روی “پیروزی هاشمی” به عنوان نامزد ائتلاف اصطلاح‌طلبان (خصوصن در دور دوم) و نه بزرگ کردن شخص خود هاشمی است. این البته به معنی نفی قابلیت‌هایی که من برای هاشمی قایلم نیست. در واقع تاکید اصلی من روی شبیه‌سازی ادامه حضور ترکیب کارگزاران-مشارکت (با وزن بیش‌تر روی کارگزاران) به هم‌راه نیروهای معتدل اصول‌گرا (تیپ‌هایی مثل عباس آخوندی) در فضای سیاست‌گزاری است. ۲)‌ هاشمی دور جدید با هاشمی دوره ریاست جمهوری خودش تفاوت‌های مهمی داشت. هم شخص او در اثر مشاهده نتایج منفی برخی سیاست‌ها و رای پایین در دور دوم و شکست در مجلس ششم و دوری از قدرت و حضور بیش‌تر در نهادهای مطالعاتی دچار تحولات مثبت شده بود و هم اطرافیانش نسبت به دور اول ریاست جمهوری‌‌اش حرفه‌ای‌تر و درس‌خوانده‌تر شده بودند. ۳) منکر این نیستم که احتمالن شور و شوق سازندگی که در دوره اول هاشمی به وجود آمد در این دوره با آن شدت نمی‌توانست ایجاد شود. ۴) هر دو جناح سیاسی به لحاظ اقتصادی بسیار پخته‌تر شده‌ بودند. اگر محتوای مطبوعات منتقد هاشمی از هر دو جناح (سلام و رسالت) را با فحوای سخن سران همان جریانات در نیمه اول دهه...ادامه مطلب ...