دوبچک در زمان بهار پراگ دبیرکل حزب، نفر اول مملکت و ره‌بر جناح اصلاح‌طلب بود. بعد از کودتا برای این‌که او را تحقیر کنند به عنوان تعمیرکار اره برقی در روستای کوچکی منصوبش کردند. دوبچک حتی مسوول یک واحد چند نفری اره‌کاری هم نبود. تعمیرکار ساده‌ای بود که حق نداشت برای خرید قطعات یدکی به شهر برود. او نزدیک “بیست سال” در این سمت کار کرد و وقتی آزادی دوباره برگشت به اصرار واستا هاول قرار شد تا دوباره نقش مهمی بر عهده بگیرد که البته مرگ ناگهانی (و مشکوک) فرصتش نداد.